dosificar
Spanish
Etymology
From dosis + -ificar.
Pronunciation
- IPA(key): /dosifiˈkaɾ/ [d̪o.si.fiˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: do‧si‧fi‧car
Verb
dosificar (first-person singular present dosifico, first-person singular preterite dosifiqué, past participle dosificado)
- to dose, measure out
Conjugation
Conjugation of dosificar (c-qu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | dosificar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | dosificando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | dosificado | dosificada | |||||
plural | dosificados | dosificadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | dosifico | dosificastú dosificásvos | dosifica | dosificamos | dosificáis | dosifican | |
imperfect | dosificaba | dosificabas | dosificaba | dosificábamos | dosificabais | dosificaban | |
preterite | dosifiqué | dosificaste | dosificó | dosificamos | dosificasteis | dosificaron | |
future | dosificaré | dosificarás | dosificará | dosificaremos | dosificaréis | dosificarán | |
conditional | dosificaría | dosificarías | dosificaría | dosificaríamos | dosificaríais | dosificarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | dosifique | dosifiquestú dosifiquésvos2 | dosifique | dosifiquemos | dosifiquéis | dosifiquen | |
imperfect (ra) | dosificara | dosificaras | dosificara | dosificáramos | dosificarais | dosificaran | |
imperfect (se) | dosificase | dosificases | dosificase | dosificásemos | dosificaseis | dosificasen | |
future1 | dosificare | dosificares | dosificare | dosificáremos | dosificareis | dosificaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | dosificatú dosificávos | dosifique | dosifiquemos | dosificad | dosifiquen | ||
negative | no dosifiques | no dosifique | no dosifiquemos | no dosifiquéis | no dosifiquen |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of dosificar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive dosificar | |||||||
dative | dosificarme | dosificarte | dosificarle, dosificarse | dosificarnos | dosificaros | dosificarles, dosificarse | |
accusative | dosificarme | dosificarte | dosificarlo, dosificarla, dosificarse | dosificarnos | dosificaros | dosificarlos, dosificarlas, dosificarse | |
with gerund dosificando | |||||||
dative | dosificándome | dosificándote | dosificándole, dosificándose | dosificándonos | dosificándoos | dosificándoles, dosificándose | |
accusative | dosificándome | dosificándote | dosificándolo, dosificándola, dosificándose | dosificándonos | dosificándoos | dosificándolos, dosificándolas, dosificándose | |
with informal second-person singular tú imperative dosifica | |||||||
dative | dosifícame | dosifícate | dosifícale | dosifícanos | not used | dosifícales | |
accusative | dosifícame | dosifícate | dosifícalo, dosifícala | dosifícanos | not used | dosifícalos, dosifícalas | |
with informal second-person singular vos imperative dosificá | |||||||
dative | dosificame | dosificate | dosificale | dosificanos | not used | dosificales | |
accusative | dosificame | dosificate | dosificalo, dosificala | dosificanos | not used | dosificalos, dosificalas | |
with formal second-person singular imperative dosifique | |||||||
dative | dosifíqueme | not used | dosifíquele, dosifíquese | dosifíquenos | not used | dosifíqueles | |
accusative | dosifíqueme | not used | dosifíquelo, dosifíquela, dosifíquese | dosifíquenos | not used | dosifíquelos, dosifíquelas | |
with first-person plural imperative dosifiquemos | |||||||
dative | not used | dosifiquémoste | dosifiquémosle | dosifiquémonos | dosifiquémoos | dosifiquémosles | |
accusative | not used | dosifiquémoste | dosifiquémoslo, dosifiquémosla | dosifiquémonos | dosifiquémoos | dosifiquémoslos, dosifiquémoslas | |
with informal second-person plural imperative dosificad | |||||||
dative | dosificadme | not used | dosificadle | dosificadnos | dosificaos | dosificadles | |
accusative | dosificadme | not used | dosificadlo, dosificadla | dosificadnos | dosificaos | dosificadlos, dosificadlas | |
with formal second-person plural imperative dosifiquen | |||||||
dative | dosifíquenme | not used | dosifíquenle | dosifíquennos | not used | dosifíquenles, dosifíquense | |
accusative | dosifíquenme | not used | dosifíquenlo, dosifíquenla | dosifíquennos | not used | dosifíquenlos, dosifíquenlas, dosifíquense |
Further reading
- “dosificar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014