dopowiedzieć
Polish
Etymology
From do- + powiedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.pɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
- Syllabification: do‧po‧wie‧dzieć
Verb
dopowiedzieć pf (imperfective dopowiadać)
- (transitive) to say completely, to finish saying
- (transitive) to say additionally, to add, to chime in
Conjugation
Conjugation of dopowiedzieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | dopowiedzieć | |||||
| future tense | 1st | dopowiem | dopowiemy | |||
| 2nd | dopowiesz | dopowiecie | ||||
| 3rd | dopowie | dopowiedzą | ||||
| impersonal | dopowie się | |||||
| past tense | 1st | dopowiedziałem | dopowiedziałam | dopowiedzieliśmy | dopowiedziałyśmy | |
| 2nd | dopowiedziałeś | dopowiedziałaś | dopowiedzieliście | dopowiedziałyście | ||
| 3rd | dopowiedział | dopowiedziała | dopowiedziało | dopowiedzieli | dopowiedziały | |
| impersonal | dopowiedziano | |||||
| conditional | 1st | dopowiedziałbym | dopowiedziałabym | dopowiedzielibyśmy | dopowiedziałybyśmy | |
| 2nd | dopowiedziałbyś | dopowiedziałabyś | dopowiedzielibyście | dopowiedziałybyście | ||
| 3rd | dopowiedziałby | dopowiedziałaby | dopowiedziałoby | dopowiedzieliby | dopowiedziałyby | |
| impersonal | dopowiedziano by | |||||
| imperative | 1st | niech dopowiem | dopowiedźmy | |||
| 2nd | dopowiedź | dopowiedźcie | ||||
| 3rd | niech dopowie | niech dopowiedzą | ||||
| passive adjectival participle | dopowiedziany | dopowiedziana | dopowiedziane | dopowiedziani | dopowiedziane | |
| anterior adverbial participle | dopowiedziawszy | |||||
| verbal noun | dopowiedzenie | |||||
Related terms
noun
- niedopowiedzenie
Further reading
- dopowiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dopowiedzieć in Polish dictionaries at PWN