dopełnienie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.pɛwˈɲɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: do‧peł‧nie‧nie
Noun
dopełnienie n
- verbal noun of dopełnić
- complement (something which completes)
- fulfilment (the act of consummating a promise)
- (grammar) object
- (set theory) complement
Declension
Declension of dopełnienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dopełnienie | dopełnienia |
| genitive | dopełnienia | dopełnień |
| dative | dopełnieniu | dopełnieniom |
| accusative | dopełnienie | dopełnienia |
| instrumental | dopełnieniem | dopełnieniami |
| locative | dopełnieniu | dopełnieniach |
| vocative | dopełnienie | dopełnienia |
Further reading
- dopełnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dopełnienie in Polish dictionaries at PWN