doorzagen
Dutch
Etymology 1
From door- + zagen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdoːrˌzaː.ɣə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: door‧za‧gen
Verb
doorzagen
- (transitive) to saw through
- (intransitive, figuratively) to grind on, to continue to nag about something
| Inflection of doorzagen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doorzagen | |||
| past singular | zaagde door | |||
| past participle | doorgezaagd | |||
| infinitive | doorzagen | |||
| gerund | doorzagen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zaag door | zaagde door | doorzaag | doorzaagde |
| 2nd person sing. (jij) | zaagt door | zaagde door | doorzaagt | doorzaagde |
| 2nd person sing. (u) | zaagt door | zaagde door | doorzaagt | doorzaagde |
| 2nd person sing. (gij) | zaagt door | zaagde door | doorzaagt | doorzaagde |
| 3rd person singular | zaagt door | zaagde door | doorzaagt | doorzaagde |
| plural | zagen door | zaagden door | doorzagen | doorzaagden |
| subjunctive sing.1 | zage door | zaagde door | doorzage | doorzaagde |
| subjunctive plur.1 | zagen door | zaagden door | doorzagen | doorzaagden |
| imperative sing. | zaag door | |||
| imperative plur.1 | zaagt door | |||
| participles | doorzagend | doorgezaagd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌdoːrˈzaː.ɣə(n)/
- Hyphenation: door‧za‧gen
- Rhymes: -aːɣən
Verb
doorzagen
- plural past indicative and subjunctive of doorzien