domniemać
Polish
Etymology
From do- + mniemać.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈmɲɛ.mat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛmat͡ɕ
- Syllabification: do‧mnie‧mać
Verb
domniemać pf (imperfective domniemywać)
- (transitive, literary) to conjecture, to surmise
- Synonyms: domyślić się, przypuścić
Conjugation
Conjugation of domniemać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | domniemać | |||||
future tense | 1st | domniemam | domniemamy | |||
2nd | domniemasz | domniemacie | ||||
3rd | domniema | domniemają | ||||
impersonal | domniema się | |||||
past tense | 1st | domniemałem | domniemałam | domniemaliśmy | domniemałyśmy | |
2nd | domniemałeś | domniemałaś | domniemaliście | domniemałyście | ||
3rd | domniemał | domniemała | domniemało | domniemali | domniemały | |
impersonal | domniemano | |||||
conditional | 1st | domniemałbym | domniemałabym | domniemalibyśmy | domniemałybyśmy | |
2nd | domniemałbyś | domniemałabyś | domniemalibyście | domniemałybyście | ||
3rd | domniemałby | domniemałaby | domniemałoby | domniemaliby | domniemałyby | |
impersonal | domniemano by | |||||
imperative | 1st | niech domniemam | domniemajmy | |||
2nd | domniemaj | domniemajcie | ||||
3rd | niech domniema | niech domniemają | ||||
passive adjectival participle | domniemany | domniemana | domniemane | domniemani | domniemane | |
anterior adverbial participle | domniemawszy | |||||
verbal noun | domniemanie |
Derived terms
adjective
- domniemany
noun
- domniemanie
Further reading
- domniemać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- domniemać in Polish dictionaries at PWN