doleganie
Polish
Etymology
From dolegać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.lɛˈɡa.ɲɛ/
Noun
doleganie n
- verbal noun of dolegać
Declension
declension of doleganie
singular | |
---|---|
nominative | doleganie |
genitive | dolegania |
dative | doleganiu |
accusative | doleganie |
instrumental | doleganiem |
locative | doleganiu |
vocative | doleganie |
Further reading
- doleganie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- doleganie in Polish dictionaries at PWN