dokuczliwość
Polish
Etymology
From dokuczliwy + -ość.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.kut͡ʂˈli.vɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ivɔɕt͡ɕ
- Syllabification: do‧kucz‧li‧wość
Noun
dokuczliwość f
- annoyingness, bothersomeness, troublesomeness
- Synonyms: pakość, złość
Declension
Declension of dokuczliwość
singular | |
---|---|
nominative | dokuczliwość |
genitive | dokuczliwości |
dative | dokuczliwości |
accusative | dokuczliwość |
instrumental | dokuczliwością |
locative | dokuczliwości |
vocative | dokuczliwości |
Related terms
adjective
- dokuczliwy
adverb
- dokuczliwie
verbs
- dokuczać impf
- dokuczyć pf
Further reading
- dokuczliwość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dokuczliwość in Polish dictionaries at PWN