dokuczać
Polish
Etymology
From dokuczyć + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈku.t͡ʂat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂat͡ɕ
- Syllabification: do‧ku‧czać
Verb
dokuczać impf (perfective dokuczyć)
- (sometimes transitive, usually intransitive) to trouble, to bother, to upset, to tease, to taunt, to cause suffering to [+dative = someone] [+dative = someone]
- Nie dokuczaj mu! ― Don't tease him!
- (intransitive) to demand, to ask for [+ o (accusative) = something]
Conjugation
Conjugation of dokuczać impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | dokuczać | |||||
| present tense | 1st | dokuczam | dokuczamy | |||
| 2nd | dokuczasz | dokuczacie | ||||
| 3rd | dokucza | dokuczają | ||||
| impersonal | dokucza się | |||||
| past tense | 1st | dokuczałem | dokuczałam | dokuczaliśmy | dokuczałyśmy | |
| 2nd | dokuczałeś | dokuczałaś | dokuczaliście | dokuczałyście | ||
| 3rd | dokuczał | dokuczała | dokuczało | dokuczali | dokuczały | |
| impersonal | dokuczano | |||||
| future tense | 1st | będę dokuczał, będę dokuczać | będę dokuczała, będę dokuczać | będziemy dokuczali, będziemy dokuczać | będziemy dokuczały, będziemy dokuczać | |
| 2nd | będziesz dokuczał, będziesz dokuczać | będziesz dokuczała, będziesz dokuczać | będziecie dokuczali, będziecie dokuczać | będziecie dokuczały, będziecie dokuczać | ||
| 3rd | będzie dokuczał, będzie dokuczać | będzie dokuczała, będzie dokuczać | będzie dokuczało, będzie dokuczać | będą dokuczali, będą dokuczać | będą dokuczały, będą dokuczać | |
| impersonal | będzie dokuczać się | |||||
| conditional | 1st | dokuczałbym | dokuczałabym | dokuczalibyśmy | dokuczałybyśmy | |
| 2nd | dokuczałbyś | dokuczałabyś | dokuczalibyście | dokuczałybyście | ||
| 3rd | dokuczałby | dokuczałaby | dokuczałoby | dokuczaliby | dokuczałyby | |
| impersonal | dokuczano by | |||||
| imperative | 1st | niech dokuczam | dokuczajmy | |||
| 2nd | dokuczaj | dokuczajcie | ||||
| 3rd | niech dokucza | niech dokuczają | ||||
| active adjectival participle | dokuczający | dokuczająca | dokuczające | dokuczający | dokuczające | |
| contemporary adverbial participle | dokuczając | |||||
| verbal noun | dokuczanie | |||||
Related terms
adjective
- dokuczliwy
adverb
- dokuczliwie
noun
- dokuczliwość
Further reading
- dokuczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dokuczać in Polish dictionaries at PWN