dokończyć
Polish
Etymology
From do- + kończyć.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈkɔɲ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: do‧koń‧czyć
Verb
dokończyć pf (imperfective dokańczać)
- (transitive) to finish, to bring to completion (assuming that the majority of work has already been done), to wrap up
Conjugation
Conjugation of dokończyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | dokończyć | |||||
| future tense | 1st | dokończę | dokończymy | |||
| 2nd | dokończysz | dokończycie | ||||
| 3rd | dokończy | dokończą | ||||
| impersonal | dokończy się | |||||
| past tense | 1st | dokończyłem | dokończyłam | dokończyliśmy | dokończyłyśmy | |
| 2nd | dokończyłeś | dokończyłaś | dokończyliście | dokończyłyście | ||
| 3rd | dokończył | dokończyła | dokończyło | dokończyli | dokończyły | |
| impersonal | dokończono | |||||
| conditional | 1st | dokończyłbym | dokończyłabym | dokończylibyśmy | dokończyłybyśmy | |
| 2nd | dokończyłbyś | dokończyłabyś | dokończylibyście | dokończyłybyście | ||
| 3rd | dokończyłby | dokończyłaby | dokończyłoby | dokończyliby | dokończyłyby | |
| impersonal | dokończono by | |||||
| imperative | 1st | niech dokończę | dokończmy | |||
| 2nd | dokończ | dokończcie | ||||
| 3rd | niech dokończy | niech dokończą | ||||
| passive adjectival participle | dokończony | dokończona | dokończone | dokończeni | dokończone | |
| anterior adverbial participle | dokończywszy | |||||
| verbal noun | dokończenie | |||||
Related terms
verbs
- skończyć
- ukańczać
- ukończyć
- wykańczać
- wykończyć
- zakańczać
- zakończyć
Further reading
- dokończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dokończyć in Polish dictionaries at PWN