dokooptować
Polish
Etymology
From do- + kooptować.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.kɔ.ɔpˈtɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: do‧ko‧op‧to‧wać
Verb
dokooptować pf (imperfective dokooptowywać)
- (transitive) to co-opt
Conjugation
Conjugation of dokooptować pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | dokooptować | |||||
future tense | 1st | dokooptuję | dokooptujemy | |||
2nd | dokooptujesz | dokooptujecie | ||||
3rd | dokooptuje | dokooptują | ||||
impersonal | dokooptuje się | |||||
past tense | 1st | dokooptowałem | dokooptowałam | dokooptowaliśmy | dokooptowałyśmy | |
2nd | dokooptowałeś | dokooptowałaś | dokooptowaliście | dokooptowałyście | ||
3rd | dokooptował | dokooptowała | dokooptowało | dokooptowali | dokooptowały | |
impersonal | dokooptowano | |||||
conditional | 1st | dokooptowałbym | dokooptowałabym | dokooptowalibyśmy | dokooptowałybyśmy | |
2nd | dokooptowałbyś | dokooptowałabyś | dokooptowalibyście | dokooptowałybyście | ||
3rd | dokooptowałby | dokooptowałaby | dokooptowałoby | dokooptowaliby | dokooptowałyby | |
impersonal | dokooptowano by | |||||
imperative | 1st | niech dokooptuję | dokooptujmy | |||
2nd | dokooptuj | dokooptujcie | ||||
3rd | niech dokooptuje | niech dokooptują | ||||
passive adjectival participle | dokooptowany | dokooptowana | dokooptowane | dokooptowani | dokooptowane | |
anterior adverbial participle | dokooptowawszy | |||||
verbal noun | dokooptowanie |
Related terms
adjective
- kooptacyjny
noun
- kooptacja
Further reading
- dokooptować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dokooptować in Polish dictionaries at PWN