dojmujący
Polish
Etymology
From dojmować + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔj.muˈjɔn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɨ
- Syllabification: doj‧mu‧ją‧cy
Adjective
dojmujący (comparative bardziej dojmujący, superlative najbardziej dojmujący, adverb dojmująco)
- piercing, bitter, acute, intense (engendering strong, usually negative, emotions or feelings)
Declension
Declension of dojmujący
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dojmujący | dojmujące | dojmująca | dojmujący | dojmujące | ||
| genitive | dojmującego | dojmującej | dojmujących | ||||
| dative | dojmującemu | dojmującym | |||||
| accusative | dojmującego | dojmujący | dojmujące | dojmującą | dojmujących | dojmujące | |
| instrumental | dojmującym | dojmującymi | |||||
| locative | dojmującej | dojmujących | |||||
Participle
dojmujący
- active adjectival participle of dojmować
Further reading
- dojmujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dojmujący in Polish dictionaries at PWN