dogül
Volapük
Etymology
dog + -ül
Pronunciation
- IPA(key): [do.ˈɡyl]
Noun
dogül (nominative plural dogüls)
- pup (i.e., young dog), puppy
- whelp
Declension
declension of dogül
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dogül | dogüls |
genitive | dogüla | dogülas |
dative | dogüle | dogüles |
accusative | dogüli | dogülis |
vocative 1 | o dogül! | o dogüls! |
predicative 2 | dogülu | dogülus |
- 1 status as a case is disputed
- 2 in later, non-classical Volapük only
Hyponyms
- hidogül (“male puppy”)
- jidogül (“female puppy”)
Derived terms
- bludadogül
- dogülabridot
- dogülakek
- dogülalif
- dogülem
- dogülibrid
- dogülibridan
- dogülibridöp
- dogülik
- dogüliko
- dogülikolär
- dogülil
- dogülinulüdot
- dogülo
- domadogül
- farmadogül
- lievadogül
- vümadogül
Related terms
- doeg
- doegül
- dog
- dogil
- domadog
- domadogil
- galedadog
- galedanadog
- gretadog
- hidog
- hodog
- jidog
- jodog
- toradoeg
- toradoegül
- vümadog
- vümadogil