dogodzić
Polish
Etymology
From do- + godzić.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
- Syllabification: do‧go‧dzić
Verb
dogodzić pf (imperfective dogadzać)
- (transitive) to pamper, to please, to indulge, to pander to
Conjugation
Conjugation of dogodzić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | dogodzić | |||||
| future tense | 1st | dogodzę | dogodzimy | |||
| 2nd | dogodzisz | dogodzicie | ||||
| 3rd | dogodzi | dogodzą | ||||
| impersonal | dogodzi się | |||||
| past tense | 1st | dogodziłem | dogodziłam | dogodziliśmy | dogodziłyśmy | |
| 2nd | dogodziłeś | dogodziłaś | dogodziliście | dogodziłyście | ||
| 3rd | dogodził | dogodziła | dogodziło | dogodzili | dogodziły | |
| impersonal | dogodzono | |||||
| conditional | 1st | dogodziłbym | dogodziłabym | dogodzilibyśmy | dogodziłybyśmy | |
| 2nd | dogodziłbyś | dogodziłabyś | dogodzilibyście | dogodziłybyście | ||
| 3rd | dogodziłby | dogodziłaby | dogodziłoby | dogodziliby | dogodziłyby | |
| impersonal | dogodzono by | |||||
| imperative | 1st | niech dogodzę | dogódźmy | |||
| 2nd | dogódź | dogódźcie | ||||
| 3rd | niech dogodzi | niech dogodzą | ||||
| passive adjectival participle | dogodzony | dogodzona | dogodzone | dogodzeni | dogodzone | |
| anterior adverbial participle | dogodziwszy | |||||
| verbal noun | dogodzenie | |||||
Related terms
- dogodnie
- dogodny
Further reading
- dogodzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dogodzić in Polish dictionaries at PWN