doganiać

Polish

From dogonić +‎ -ać.

doganiać impf (perfective dogonić or dognać)

(transitive) to catch up with, to catch
Synonyms: dościgać, dopędzać, zrównywać się z, dopadać

Conjugation of doganiać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		doganiać
present tense	1^st	doganiam			doganiamy
	2^nd	doganiasz			doganiacie
	3^rd	dogania			doganiają
	impersonal	dogania się
past tense	1^st	doganiałem	doganiałam		doganialiśmy	doganiałyśmy
	2^nd	doganiałeś	doganiałaś		doganialiście	doganiałyście
	3^rd	doganiał	doganiała	doganiało	doganiali	doganiały
	impersonal	doganiano
future tense	1^st	będę doganiał, będę doganiać	będę doganiała, będę doganiać		będziemy doganiali, będziemy doganiać	będziemy doganiały, będziemy doganiać
	2^nd	będziesz doganiał, będziesz doganiać	będziesz doganiała, będziesz doganiać		będziecie doganiali, będziecie doganiać	będziecie doganiały, będziecie doganiać
	3^rd	będzie doganiał, będzie doganiać	będzie doganiała, będzie doganiać	będzie doganiało, będzie doganiać	będą doganiali, będą doganiać	będą doganiały, będą doganiać
	impersonal	będzie doganiać się
conditional	1^st	doganiałbym	doganiałabym		doganialibyśmy	doganiałybyśmy
	2^nd	doganiałbyś	doganiałabyś		doganialibyście	doganiałybyście
	3^rd	doganiałby	doganiałaby	doganiałoby	doganialiby	doganiałyby
	impersonal	doganiano by
imperative	1^st	niech doganiam			doganiajmy
	2^nd	doganiaj			doganiajcie
	3^rd	niech dogania			niech doganiają
active adjectival participle		doganiający	doganiająca	doganiające	doganiający	doganiające
passive adjectival participle		doganiany	doganiana	doganiane	doganiani	doganiane
contemporary adverbial participle		doganiając
verbal noun		doganianie