dodzwonić
Polish
Etymology
From do- + dzwonić.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈd͡zvɔ.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
- Syllabification: do‧dzwo‧nić
Verb
dodzwonić pf
- (reflexive) to get through to, to reach (especially by telephone)
- Niełatwo się do ciebie dodzwonić. ― It's not easy to get through to you.
Conjugation
Conjugation of dodzwonić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | dodzwonić | |||||
| future tense | 1st | dodzwonię | dodzwonimy | |||
| 2nd | dodzwonisz | dodzwonicie | ||||
| 3rd | dodzwoni | dodzwonią | ||||
| impersonal | dodzwoni się | |||||
| past tense | 1st | dodzwoniłem | dodzwoniłam | dodzwoniliśmy | dodzwoniłyśmy | |
| 2nd | dodzwoniłeś | dodzwoniłaś | dodzwoniliście | dodzwoniłyście | ||
| 3rd | dodzwonił | dodzwoniła | dodzwoniło | dodzwonili | dodzwoniły | |
| impersonal | dodzwoniono | |||||
| conditional | 1st | dodzwoniłbym | dodzwoniłabym | dodzwonilibyśmy | dodzwoniłybyśmy | |
| 2nd | dodzwoniłbyś | dodzwoniłabyś | dodzwonilibyście | dodzwoniłybyście | ||
| 3rd | dodzwoniłby | dodzwoniłaby | dodzwoniłoby | dodzwoniliby | dodzwoniłyby | |
| impersonal | dodzwoniono by | |||||
| imperative | 1st | niech dodzwonię | dodzwońmy | |||
| 2nd | dodzwoń | dodzwońcie | ||||
| 3rd | niech dodzwoni | niech dodzwonią | ||||
| passive adjectival participle | dodzwoniony | dodzwoniona | dodzwonione | dodzwonieni | dodzwonione | |
| anterior adverbial participle | dodzwoniwszy | |||||
| verbal noun | dodzwonienie | |||||
Further reading
- dodzwonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dodzwonić in Polish dictionaries at PWN