dodrantarius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /doː.dranˈtaː.ri.us/, [doː.dranˈtaː.ri.ʊs]
Adjective
dōdrantārius (feminine dōdrantāria, neuter dōdrantārium); first/second declension
- Of or pertaining to the dodrans
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dōdrantārius | dōdrantāria | dōdrantārium | dōdrantāriī | dōdrantāriae | dōdrantāria | |
Genitive | dōdrantāriī | dōdrantāriae | dōdrantāriī | dōdrantāriōrum | dōdrantāriārum | dōdrantāriōrum | |
Dative | dōdrantāriō | dōdrantāriō | dōdrantāriīs | ||||
Accusative | dōdrantārium | dōdrantāriam | dōdrantārium | dōdrantāriōs | dōdrantāriās | dōdrantāria | |
Ablative | dōdrantāriō | dōdrantāriā | dōdrantāriō | dōdrantāriīs | |||
Vocative | dōdrantārie | dōdrantāria | dōdrantārium | dōdrantāriī | dōdrantāriae | dōdrantāria |
References
- dodrantarius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dodrantarius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dodrantarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette