doctrinalis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dok.triːˈnaː.lis/, [dɔk.triːˈnaː.lɪs]
Adjective
doctrīnālis (neuter doctrīnāle); third declension
- theoretical
- doctrinal
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | doctrīnālis | doctrīnāle | doctrīnālēs | doctrīnālia | |
Genitive | doctrīnālis | doctrīnālis | doctrīnālium | doctrīnālium | |
Dative | doctrīnālī | doctrīnālī | doctrīnālibus | doctrīnālibus | |
Accusative | doctrīnālem | doctrīnāle | doctrīnālēs, doctrīnālīs | doctrīnālia | |
Ablative | doctrīnālī | doctrīnālī | doctrīnālibus | doctrīnālibus | |
Vocative | doctrīnālis | doctrīnāle | doctrīnālēs | doctrīnālia |
Descendants
- English: doctrinal
- French: doctrinal
- Italian: dottrinale
References
- doctrinalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- doctrinalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette