dociekanie
Polish
Etymology
From dociekać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔ.t͡ɕɛˈka.ɲɛ/
Audio (file) - Hyphenation: do‧cie‧kanie
Noun
dociekanie n
- verbal noun of dociekać, delving, researching
Declension
declension of dociekanie
| singular | |
|---|---|
| nominative | dociekanie |
| genitive | dociekania |
| dative | dociekaniu |
| accusative | dociekanie |
| instrumental | dociekaniem |
| locative | dociekaniu |
| vocative | dociekanie |
Further reading
- dociekanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dociekanie in Polish dictionaries at PWN