dobroczynny
Polish
Etymology
From dobry (“good”) + -o- + czyn (“deed”) + -ny; from czynić (“to do, make”)
Pronunciation
- * IPA(key): /ˌdɔ.brɔˈt͡ʂɨn.nɨ/
Adjective
dobroczynny (comparative bardziej dobroczynny, superlative najbardziej dobroczynny, adverb doroczynnie)
- charitable, philanthropic, benevolent, beneficent
- Niedawno odbyła się impreza na cele dobroczynne. ― A charity event was held recently.
- beneficial, positive, good
- Żywność pochodzenia roślinnego ma dobroczynny wpływ na zdrowie ludzi. ― Plant-based foods has a beneficial effect on human health.
Declension
declension of dobroczynny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dobroczynny | dobroczynne | dobroczynna | dobroczynni | dobroczynne | ||
| genitive | dobroczynnego | dobroczynnej | dobroczynnych | ||||
| dative | dobroczynnemu | dobroczynnym | |||||
| accusative | dobroczynnego | dobroczynny | dobroczynne | dobroczynną | dobroczynnych | dobroczynne | |
| instrumental | dobroczynnym | dobroczynnymi | |||||
| locative | dobroczynnej | dobroczynnych | |||||
Synonyms
- charytatywny, filantropijny
Related terms
- dobroczynność
- dobroczyńca
Further reading
- dobroczynny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dobroczynny in Polish dictionaries at PWN