diúltaigh
Irish
Etymology 1
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
diúltaigh (present analytic diúltaíonn, future analytic diúltóidh, verbal noun diúltú, past participle diúltaithe)
- (transitive) deny, renounce
- (transitive with do) rebut
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | diúltaím | diúltaíonn tú; diúltaír† | diúltaíonn sé, sí | diúltaímid; diúltaíonn muid | diúltaíonn sibh | diúltaíonn siad; diúltaíd† | a dhiúltaíonn; a dhiúltaíos / a ndiúltaíonn*; a ndiúltaíos* | diúltaítear |
past | dhiúltaigh mé; dhiúltaíos | dhiúltaigh tú; dhiúltaís | dhiúltaigh sé, sí | dhiúltaíomar; dhiúltaigh muid | dhiúltaigh sibh; dhiúltaíobhair | dhiúltaigh siad; dhiúltaíodar | a dhiúltaigh / ar dhiúltaigh* | diúltaíodh | |
past habitual | dhiúltaínn / ndiúltaínn‡‡ | dhiúltaíteá / ndiúltaíteᇇ | dhiúltaíodh sé, sí / ndiúltaíodh sé, s퇇 | dhiúltaímis; dhiúltaíodh muid / ndiúltaímis‡‡; ndiúltaíodh muid‡‡ | dhiúltaíodh sibh / ndiúltaíodh sibh‡‡ | dhiúltaídís; dhiúltaíodh siad / ndiúltaídís‡‡; ndiúltaíodh siad‡‡ | a dhiúltaíodh / a ndiúltaíodh* | dhiúltaítí / ndiúltaít퇇 | |
future | diúltóidh mé; diúltód; diúltóchaidh mé† | diúltóidh tú; diúltóir†; diúltóchaidh tú† | diúltóidh sé, sí; diúltóchaidh sé, sí† | diúltóimid; diúltóidh muid; diúltóchaimid†; diúltóchaidh muid† | diúltóidh sibh; diúltóchaidh sibh† | diúltóidh siad; diúltóid†; diúltóchaidh siad† | a dhiúltóidh; a dhiúltós; a dhiúltóchaidh†; a dhiúltóchas† / a ndiúltóidh*; a ndiúltós*; a ndiúltóchaidh*†; a ndiúltóchas*† | diúltófar; diúltóchar† | |
conditional | dhiúltóinn; dhiúltóchainn† / ndiúltóinn‡‡; ndiúltóchainn†‡‡ | dhiúltófá; dhiúltóchthᆠ/ ndiúltófᇇ; ndiúltóchthᆇ‡ | dhiúltódh sé, sí; dhiúltóchadh sé, sí† / ndiúltódh sé, s퇇; ndiúltóchadh sé, s톇‡ | dhiúltóimis; dhiúltódh muid; dhiúltóchaimis†; dhiúltóchadh muid† / ndiúltóimis‡‡; ndiúltódh muid‡‡; ndiúltóchaimis†‡‡; ndiúltóchadh muid†‡‡ | dhiúltódh sibh; dhiúltóchadh sibh† / ndiúltódh sibh‡‡; ndiúltóchadh sibh†‡‡ | dhiúltóidís; dhiúltódh siad; dhiúltóchadh siad† / ndiúltóidís‡‡; ndiúltódh siad‡‡; ndiúltóchadh siad†‡‡ | a dhiúltódh; a dhiúltóchadh† / a ndiúltódh*; a ndiúltóchadh*† | dhiúltófaí; dhiúltóchthaí† / ndiúltófa퇇; ndiúltóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go ndiúltaí mé; go ndiúltaíod† | go ndiúltaí tú; go ndiúltaír† | go ndiúltaí sé, sí | go ndiúltaímid; go ndiúltaí muid | go ndiúltaí sibh | go ndiúltaí siad; go ndiúltaíd† | — | go ndiúltaítear |
past | dá ndiúltaínn | dá ndiúltaíteá | dá ndiúltaíodh sé, sí | dá ndiúltaímis; dá ndiúltaíodh muid | dá ndiúltaíodh sibh | dá ndiúltaídís; dá ndiúltaíodh siad | — | dá ndiúltaítí | |
imperative | diúltaím | diúltaigh | diúltaíodh sé, sí | diúltaímis | diúltaígí; diúltaídh† | diúltaídís | — | diúltaítear | |
verbal noun | diúltú | ||||||||
past participle | diúltaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Related terms
- diúltach
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
diúltaigh
- inflection of diúltach:
- vocative/genitive masculine singular
- (archaic) dative feminine singular
Noun
diúltaigh m
- inflection of diúltach:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
diúltaigh | dhiúltaigh | ndiúltaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977), “diúltaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “diúltaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “diúltaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.