diverbium
Latin
Etymology
dis- + verbum + -ium
Noun
dīverbium n (genitive dīverbiī); second declension
- (theater) dialogue, colloquy
Inflection
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīverbium | dīverbia |
Genitive | dīverbiī | dīverbiōrum |
Dative | dīverbiō | dīverbiīs |
Accusative | dīverbium | dīverbia |
Ablative | dīverbiō | dīverbiīs |
Vocative | dīverbium | dīverbia |
Descendants
- English: diverb
- Italian: diverbio
References
- diverbium in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diverbium in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- diverbium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette