disturbo
See also: disturbó and disturbò
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /disˈtur.bo/, [d̪is̪ˈt̪ur̺bo]
- Stress: distùrbo
- Hyphenation: di‧stur‧bo
Etymology 1
Back-formation from disturbare.
Noun
disturbo m (plural disturbi)
- trouble, bother, inconvenience
- Synonyms: noia, problema, inconveniente, difetto
- (telephony) disturbance, interference, noise
- Synonym: interferenza
Related terms
- disturbamento
- disturbanza
- disturbare
- disturbativo
- disturbatore
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Verb
disturbo
- first-person singular indicative present of disturbare
- disturbo? ― May I?; Excuse me please.
- Synonym: posso?
Verb
disturbo
- first-person singular present of disturbare
Latin
Etymology
From dis- + turbō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈtur.boː/, [dɪsˈtʊr.boː]
Verb
disturbō (present infinitive disturbāre, perfect active disturbāvī, supine disturbātum); first conjugation
- I disturb
- I demolish, destroy
Inflection
Conjugation of disturbo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | disturbō | disturbās | disturbat | disturbāmus | disturbātis | disturbant |
imperfect | disturbābam | disturbābās | disturbābat | disturbābāmus | disturbābātis | disturbābant | |
future | disturbābō | disturbābis | disturbābit | disturbābimus | disturbābitis | disturbābunt | |
perfect | disturbāvī | disturbāvistī | disturbāvit | disturbāvimus | disturbāvistis | disturbāvērunt, disturbāvēre | |
pluperfect | disturbāveram | disturbāverās | disturbāverat | disturbāverāmus | disturbāverātis | disturbāverant | |
future perfect | disturbāverō | disturbāveris | disturbāverit | disturbāverimus | disturbāveritis | disturbāverint | |
passive | present | disturbor | disturbāris, disturbāre | disturbātur | disturbāmur | disturbāminī | disturbantur |
imperfect | disturbābar | disturbābāris, disturbābāre | disturbābātur | disturbābāmur | disturbābāminī | disturbābantur | |
future | disturbābor | disturbāberis, disturbābere | disturbābitur | disturbābimur | disturbābiminī | disturbābuntur | |
perfect | disturbātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | disturbātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | disturbātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | disturbem | disturbēs | disturbet | disturbēmus | disturbētis | disturbent |
imperfect | disturbārem | disturbārēs | disturbāret | disturbārēmus | disturbārētis | disturbārent | |
perfect | disturbāverim | disturbāverīs | disturbāverit | disturbāverimus | disturbāveritis | disturbāverint | |
pluperfect | disturbāvissem | disturbāvissēs | disturbāvisset | disturbāvissēmus | disturbāvissētis | disturbāvissent | |
passive | present | disturber | disturbēris, disturbēre | disturbētur | disturbēmur | disturbēminī | disturbentur |
imperfect | disturbārer | disturbārēris, disturbārēre | disturbārētur | disturbārēmur | disturbārēminī | disturbārentur | |
perfect | disturbātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | disturbātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | disturbā | — | — | disturbāte | — |
future | — | disturbātō | disturbātō | — | disturbātōte | disturbantō | |
passive | present | — | disturbāre | — | — | disturbāminī | — |
future | — | disturbātor | disturbātor | — | — | disturbantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | disturbāre | disturbāvisse | disturbātūrus esse | disturbārī | disturbātus esse | disturbātum īrī | |
participles | disturbāns | — | disturbātūrus | — | disturbātus | disturbandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
disturbāre | disturbandī | disturbandō | disturbandum | disturbātum | disturbātū |
Descendants
- Catalan: destorbar
- → French: disturber
- → Italian: disturbare
- Occitan: destorbar
- Old French: destorber
- → English: disturb
- Portuguese: estorvar (possibly)
- → Portuguese: disturbar
- Spanish: estorbar (possibly)
- → Spanish: disturbar
References
- disturbo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- disturbo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- disturbo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
disturbo
- First-person singular (yo) present indicative form of disturbar.