distingir
Catalan
Etymology
Borrowed from Latin distinguō, distinguere.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /dis.tiɲˈʒi/
- (Valencian) IPA(key): /dis.tiɲˈd͡ʒiɾ/
Verb
distingir (first-person singular present distingeixo, past participle distingit)
- to distinguish
Conjugation
Conjugation of distingir (third conjugation with -eix- infix)
infinitive | distingir | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | distingint | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | distingit | distingida | |||||
plural | distingits | distingides | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | distingeixo | distingeixes | distingeix | distingim | distingiu | distingeixen | |
imperfect | distingia | distingies | distingia | distingíem | distingíeu | distingien | |
future | distingiré | distingiràs | distingirà | distingirem | distingireu | distingiran | |
preterite | distingí | distingires | distingí | distingírem | distingíreu | distingiren | |
conditional | distingiria | distingiries | distingiria | distingiríem | distingiríeu | distingirien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | distingeixi | distingeixis | distingeixi | distingim | distingiu | distingeixin | |
imperfect | distingís | distingissis | distingís | distingíssim | distingíssiu | distingissin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | distingeix | distingeixi | distingim | distingiu | distingeixin |
Related terms
- distint
- distinció
- distintiu
- extingir
Ladino
Verb
distingir (Latin spelling)
- to distinguish, define