distermino
Latin
Etymology
From dis- + terminō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈter.mi.noː/, [d̪ɪs̠ˈt̪ɛrmɪnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /disˈter.mi.no/, [d̪isˈt̪ɛrmino]
Verb
disterminō (present infinitive distermināre, perfect active distermināvī, supine disterminātum); first conjugation
- I divide (serve as a boundary)
- I separate (from)
Conjugation
Conjugation of disterminō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | disterminō | disterminās | disterminat | distermināmus | disterminātis | disterminant |
imperfect | disterminābam | disterminābās | disterminābat | disterminābāmus | disterminābātis | disterminābant | |
future | disterminābō | disterminābis | disterminābit | disterminābimus | disterminābitis | disterminābunt | |
perfect | distermināvī | distermināvistī | distermināvit | distermināvimus | distermināvistis | distermināvērunt, distermināvēre | |
pluperfect | distermināveram | distermināverās | distermināverat | distermināverāmus | distermināverātis | distermināverant | |
future perfect | distermināverō | distermināveris | distermināverit | distermināverimus | distermināveritis | distermināverint | |
passive | present | disterminor | distermināris, distermināre | disterminātur | distermināmur | distermināminī | disterminantur |
imperfect | disterminābar | disterminābāris, disterminābāre | disterminābātur | disterminābāmur | disterminābāminī | disterminābantur | |
future | disterminābor | distermināberis, disterminābere | disterminābitur | disterminābimur | disterminābiminī | disterminābuntur | |
perfect | disterminātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | disterminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | disterminātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | disterminem | disterminēs | disterminet | disterminēmus | disterminētis | disterminent |
imperfect | disterminārem | disterminārēs | distermināret | disterminārēmus | disterminārētis | disterminārent | |
perfect | distermināverim | distermināverīs | distermināverit | distermināverīmus | distermināverītis | distermināverint | |
pluperfect | distermināvissem | distermināvissēs | distermināvisset | distermināvissēmus | distermināvissētis | distermināvissent | |
passive | present | disterminer | disterminēris, disterminēre | disterminētur | disterminēmur | disterminēminī | disterminentur |
imperfect | disterminārer | disterminārēris, disterminārēre | disterminārētur | disterminārēmur | disterminārēminī | disterminārentur | |
perfect | disterminātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | disterminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | disterminā | — | — | distermināte | — |
future | — | disterminātō | disterminātō | — | disterminātōte | disterminantō | |
passive | present | — | distermināre | — | — | distermināminī | — |
future | — | disterminātor | disterminātor | — | — | disterminantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | distermināre | distermināvisse | disterminātūrum esse | disterminārī | disterminātum esse | disterminātum īrī | |
participles | distermināns | — | disterminātūrus | — | disterminātus | disterminandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
disterminandī | disterminandō | disterminandum | disterminandō | disterminātum | disterminātū |
References
- “distermino”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “distermino”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- distermino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- distermino in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016