dissociabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dis.so.kiˈaː.bi.lis/, [dɪs.sɔ.kɪˈaː.bɪ.lɪs]
Adjective
dissociābilis (neuter dissociābile); third declension
- irreconcilable, incompatible
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dissociābilis | dissociābile | dissociābilēs | dissociābilia | |
Genitive | dissociābilis | dissociābilis | dissociābilium | dissociābilium | |
Dative | dissociābilī | dissociābilī | dissociābilibus | dissociābilibus | |
Accusative | dissociābilem | dissociābile | dissociābilēs, dissociābilīs | dissociābilia | |
Ablative | dissociābilī | dissociābilī | dissociābilibus | dissociābilibus | |
Vocative | dissociābilis | dissociābile | dissociābilēs | dissociābilia |
References
- dissociabilis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dissociabilis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dissociabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette