dissico
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdis.si.koː/, [ˈdɪs.sɪ.koː]
Verb
dissicō (present infinitive dissicāre, perfect active dissicāvī, supine dissicātum); first conjugation
- Alternative form of dissecō
Inflection
Conjugation of dissico (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dissicō | dissicās | dissicat | dissicāmus | dissicātis | dissicant |
imperfect | dissicābam | dissicābās | dissicābat | dissicābāmus | dissicābātis | dissicābant | |
future | dissicābō | dissicābis | dissicābit | dissicābimus | dissicābitis | dissicābunt | |
perfect | dissicāvī | dissicāvistī | dissicāvit | dissicāvimus | dissicāvistis | dissicāvērunt, dissicāvēre | |
pluperfect | dissicāveram | dissicāverās | dissicāverat | dissicāverāmus | dissicāverātis | dissicāverant | |
future perfect | dissicāverō | dissicāveris | dissicāverit | dissicāverimus | dissicāveritis | dissicāverint | |
passive | present | dissicor | dissicāris, dissicāre | dissicātur | dissicāmur | dissicāminī | dissicantur |
imperfect | dissicābar | dissicābāris, dissicābāre | dissicābātur | dissicābāmur | dissicābāminī | dissicābantur | |
future | dissicābor | dissicāberis, dissicābere | dissicābitur | dissicābimur | dissicābiminī | dissicābuntur | |
perfect | dissicātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dissicātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dissicātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dissicem | dissicēs | dissicet | dissicēmus | dissicētis | dissicent |
imperfect | dissicārem | dissicārēs | dissicāret | dissicārēmus | dissicārētis | dissicārent | |
perfect | dissicāverim | dissicāverīs | dissicāverit | dissicāverimus | dissicāveritis | dissicāverint | |
pluperfect | dissicāvissem | dissicāvissēs | dissicāvisset | dissicāvissēmus | dissicāvissētis | dissicāvissent | |
passive | present | dissicer | dissicēris, dissicēre | dissicētur | dissicēmur | dissicēminī | dissicentur |
imperfect | dissicārer | dissicārēris, dissicārēre | dissicārētur | dissicārēmur | dissicārēminī | dissicārentur | |
perfect | dissicātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dissicātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dissicā | — | — | dissicāte | — |
future | — | dissicātō | dissicātō | — | dissicātōte | dissicantō | |
passive | present | — | dissicāre | — | — | dissicāminī | — |
future | — | dissicātor | dissicātor | — | — | dissicantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dissicāre | dissicāvisse | dissicātūrus esse | dissicārī | dissicātus esse | dissicātum īrī | |
participles | dissicāns | — | dissicātūrus | — | dissicātus | dissicandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
dissicāre | dissicandī | dissicandō | dissicandum | dissicātum | dissicātū |