dispertio
Latin
Alternative forms
- dispartiō
Etymology
From dis- + partiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈper.ti.oː/, [dɪsˈpɛr.ti.oː]
Verb
dispertiō (present infinitive dispertīre, perfect active dispertīvī, supine dispertītum); fourth conjugation
- I divide (up)
- I distribute
- I assign
Inflection
Conjugation of dispertio (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dispertiō | dispertīs | dispertit | dispertīmus | dispertītis | dispertiunt |
imperfect | dispertiēbam | dispertiēbās | dispertiēbat | dispertiēbāmus | dispertiēbātis | dispertiēbant | |
future | dispertiam | dispertiēs | dispertiet | dispertiēmus | dispertiētis | dispertient | |
perfect | dispertīvī | dispertīvistī | dispertīvit | dispertīvimus | dispertīvistis | dispertīvērunt, dispertīvēre | |
pluperfect | dispertīveram | dispertīverās | dispertīverat | dispertīverāmus | dispertīverātis | dispertīverant | |
future perfect | dispertīverō | dispertīveris | dispertīverit | dispertīverimus | dispertīveritis | dispertīverint | |
passive | present | dispertior | dispertīris, dispertīre | dispertītur | dispertīmur | dispertīminī | dispertiuntur |
imperfect | dispertiēbar | dispertiēbāris, dispertiēbāre | dispertiēbātur | dispertiēbāmur | dispertiēbāminī | dispertiēbantur | |
future | dispertiar | dispertiēris, dispertiēre | dispertiētur | dispertiēmur | dispertiēminī | dispertientur | |
perfect | dispertītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dispertītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dispertītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dispertiam | dispertiās | dispertiat | dispertiāmus | dispertiātis | dispertiant |
imperfect | dispertīrem | dispertīrēs | dispertīret | dispertīrēmus | dispertīrētis | dispertīrent | |
perfect | dispertīverim | dispertīverīs | dispertīverit | dispertīverimus | dispertīveritis | dispertīverint | |
pluperfect | dispertīvissem | dispertīvissēs | dispertīvisset | dispertīvissēmus | dispertīvissētis | dispertīvissent | |
passive | present | dispertiar | dispertiāris, dispertiāre | dispertiātur | dispertiāmur | dispertiāminī | dispertiantur |
imperfect | dispertīrer | dispertīrēris, dispertīrēre | dispertīrētur | dispertīrēmur | dispertīrēminī | dispertīrentur | |
perfect | dispertītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dispertītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dispertī | — | — | dispertīte | — |
future | — | dispertītō | dispertītō | — | dispertītōte | dispertiuntō | |
passive | present | — | dispertīre | — | — | dispertīminī | — |
future | — | dispertītor | dispertītor | — | — | dispertiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dispertīre | dispertīvisse | dispertītūrus esse | dispertīrī | dispertītus esse | dispertītum īrī | |
participles | dispertiēns | — | dispertītūrus | — | dispertītus | dispertiendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
dispertīre | dispertiendī | dispertiendō | dispertiendum | dispertītum | dispertītū |
References
- dispertio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dispertio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dispertio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette