dismaltare
Italian
Etymology
From dis- + smalto + -are.
Pronunciation
- IPA(key): /di.zmalˈta.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: di‧smal‧tà‧re
Verb
dismaltàre (first-person singular present dismàlto, first-person singular past historic dismaltài, past participle dismaltàto, auxiliary avére)
- (transitive, rare) to remove enamel from
Conjugation
Conjugation of dismaltàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | dismaltàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | dismaltàndo | |||
present participle | dismaltànte | past participle | dismaltàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | dismàlto | dismàlti | dismàlta | dismaltiàmo | dismaltàte | dismàltano |
imperfect | dismaltàvo | dismaltàvi | dismaltàva | dismaltavàmo | dismaltavàte | dismaltàvano |
past historic | dismaltài | dismaltàsti | dismaltò | dismaltàmmo | dismaltàste | dismaltàrono |
future | dismalterò | dismalterài | dismalterà | dismalterémo | dismalteréte | dismalterànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | dismalterèi | dismalterésti | dismalterèbbe, dismalterébbe | dismalterémmo | dismalteréste | dismalterèbbero, dismalterébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | dismàlti | dismàlti | dismàlti | dismaltiàmo | dismaltiàte | dismàltino |
imperfect | dismaltàssi | dismaltàssi | dismaltàsse | dismaltàssimo | dismaltàste | dismaltàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
dismàlta | dismàlti | dismaltiàmo | dismaltàte | dismàltino | ||
negative imperative | nondismaltàre | non dismàlti | non dismaltiàmo | non dismaltàte | non dismàltino |
Derived terms
- dismaltarsi
Further reading
- dismaltare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana