discursivus
Latin
Etymology
discursus + -ivus.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dis.kurˈsiː.wus/, [dɪs.kʊrˈsiː.wʊs]
Adjective
discursīvus (feminine discursīva, neuter discursīvum); first/second declension
- (Medieval Latin) discursive
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discursīvus | discursīva | discursīvum | discursīvī | discursīvae | discursīva | |
Genitive | discursīvī | discursīvae | discursīvī | discursīvōrum | discursīvārum | discursīvōrum | |
Dative | discursīvō | discursīvō | discursīvīs | ||||
Accusative | discursīvum | discursīvam | discursīvum | discursīvōs | discursīvās | discursīva | |
Ablative | discursīvō | discursīvā | discursīvō | discursīvīs | |||
Vocative | discursīve | discursīva | discursīvum | discursīvī | discursīvae | discursīva |
Related terms
- discurrō
Descendants
- Catalan: discursiu
- English: discursive
- French: discursif
- Italian: discorsivo
- Portuguese: discursivo
- Romanian: discursiv
- Spanish: discursivo