discupio
Latin
Etymology
From dis- + cupiō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈku.pi.oː/, [dɪsˈkʊ.pi.oː]
Verb
discupiō (present infinitive discupere, perfect active discupīvī, supine discupītum); third conjugation iō-variant
- I desire, long for (especially as a lover)
- I covet
Inflection
Conjugation of discupio (third conjugation iō-variant) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discupiō | discupis | discupit | discupimus | discupitis | discupiunt |
imperfect | discupiēbam | discupiēbās | discupiēbat | discupiēbāmus | discupiēbātis | discupiēbant | |
future | discupiam | discupiēs | discupiet | discupiēmus | discupiētis | discupient | |
perfect | discupīvī | discupīvistī | discupīvit | discupīvimus | discupīvistis | discupīvērunt, discupīvēre | |
pluperfect | discupīveram | discupīverās | discupīverat | discupīverāmus | discupīverātis | discupīverant | |
future perfect | discupīverō | discupīveris | discupīverit | discupīverimus | discupīveritis | discupīverint | |
passive | present | discupior | discuperis, discupere | discupitur | discupimur | discupiminī | discupiuntur |
imperfect | discupiēbar | discupiēbāris, discupiēbāre | discupiēbātur | discupiēbāmur | discupiēbāminī | discupiēbantur | |
future | discupiar | discupiēris, discupiēre | discupiētur | discupiēmur | discupiēminī | discupientur | |
perfect | discupītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | discupītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | discupītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discupiam | discupiās | discupiat | discupiāmus | discupiātis | discupiant |
imperfect | discuperem | discuperēs | discuperet | discuperēmus | discuperētis | discuperent | |
perfect | discupīverim | discupīverīs | discupīverit | discupīverimus | discupīveritis | discupīverint | |
pluperfect | discupīvissem | discupīvissēs | discupīvisset | discupīvissēmus | discupīvissētis | discupīvissent | |
passive | present | discupiar | discupiāris, discupiāre | discupiātur | discupiāmur | discupiāminī | discupiantur |
imperfect | discuperer | discuperēris, discuperēre | discuperētur | discuperēmur | discuperēminī | discuperentur | |
perfect | discupītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | discupītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | discupe | — | — | discupite | — |
future | — | discupitō | discupitō | — | discupitōte | discupiuntō | |
passive | present | — | discupere | — | — | discupiminī | — |
future | — | discupitor | discupitor | — | — | discupiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | discupere | discupīvisse | discupītūrus esse | discupī | discupītus esse | discupītum īrī | |
participles | discupiēns | — | discupītūrus | — | discupītus | discupiendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
discupere | discupiendī | discupiendō | discupiendum | discupītum | discupītū |
References
- discupio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- discupio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- discupio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette