discuire
Romanian
Etymology
discui + -re
Noun
discuire f (plural discuiri)
- disking
Declension
Declension of discuire
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) discuire | discuirea | (niște) discuiri | discuirile |
genitive/dative | (unei) discuiri | discuirii | (unor) discuiri | discuirilor |
vocative | discuire, discuireo | discuirilor |