discruciaturus
Latin
Etymology
Future active participle of discruciō.
Participle
discruciātūrus (feminine discruciātūra, neuter discruciātūrum); first/second-declension participle
- about to torture
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discruciātūrus | discruciātūra | discruciātūrum | discruciātūrī | discruciātūrae | discruciātūra | |
Genitive | discruciātūrī | discruciātūrae | discruciātūrī | discruciātūrōrum | discruciātūrārum | discruciātūrōrum | |
Dative | discruciātūrō | discruciātūrō | discruciātūrīs | ||||
Accusative | discruciātūrum | discruciātūram | discruciātūrum | discruciātūrōs | discruciātūrās | discruciātūra | |
Ablative | discruciātūrō | discruciātūrā | discruciātūrō | discruciātūrīs | |||
Vocative | discruciātūre | discruciātūra | discruciātūrum | discruciātūrī | discruciātūrae | discruciātūra |