discrimino
See also: discriminó and discriminò
Catalan
Verb
discrimino
- first-person singular present indicative form of discriminar
Italian
Verb
discrimino
- first-person singular present indicative of discriminare
Latin
Etymology
From discrīmen + -ō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈkriː.mi.noː/, [dɪsˈkriː.mɪ.noː]
Verb
discrīminō (present infinitive discrīmināre, perfect active discrīmināvī, supine discrīminātum); first conjugation
- I distinguish (between)
Conjugation
Conjugation of discrīminō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discrīminō | discrīminās | discrīminat | discrīmināmus | discrīminātis | discrīminant |
imperfect | discrīminābam | discrīminābās | discrīminābat | discrīminābāmus | discrīminābātis | discrīminābant | |
future | discrīminābō | discrīminābis | discrīminābit | discrīminābimus | discrīminābitis | discrīminābunt | |
perfect | discrīmināvī | discrīmināvistī | discrīmināvit | discrīmināvimus | discrīmināvistis | discrīmināvērunt, discrīmināvēre | |
pluperfect | discrīmināveram | discrīmināverās | discrīmināverat | discrīmināverāmus | discrīmināverātis | discrīmināverant | |
future perfect | discrīmināverō | discrīmināveris | discrīmināverit | discrīmināverimus | discrīmināveritis | discrīmināverint | |
passive | present | discrīminor | discrīmināris, discrīmināre | discrīminātur | discrīmināmur | discrīmināminī | discrīminantur |
imperfect | discrīminābar | discrīminābāris, discrīminābāre | discrīminābātur | discrīminābāmur | discrīminābāminī | discrīminābantur | |
future | discrīminābor | discrīmināberis, discrīminābere | discrīminābitur | discrīminābimur | discrīminābiminī | discrīminābuntur | |
perfect | discrīminātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | discrīminātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | discrīminātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discrīminem | discrīminēs | discrīminet | discrīminēmus | discrīminētis | discrīminent |
imperfect | discrīminārem | discrīminārēs | discrīmināret | discrīminārēmus | discrīminārētis | discrīminārent | |
perfect | discrīmināverim | discrīmināverīs | discrīmināverit | discrīmināverīmus | discrīmināverītis | discrīmināverint | |
pluperfect | discrīmināvissem | discrīmināvissēs | discrīmināvisset | discrīmināvissēmus | discrīmināvissētis | discrīmināvissent | |
passive | present | discrīminer | discrīminēris, discrīminēre | discrīminētur | discrīminēmur | discrīminēminī | discrīminentur |
imperfect | discrīminārer | discrīminārēris, discrīminārēre | discrīminārētur | discrīminārēmur | discrīminārēminī | discrīminārentur | |
perfect | discrīminātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | discrīminātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | discrīminā | — | — | discrīmināte | — |
future | — | discrīminātō | discrīminātō | — | discrīminātōte | discrīminantō | |
passive | present | — | discrīmināre | — | — | discrīmināminī | — |
future | — | discrīminātor | discrīminātor | — | — | discrīminantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | discrīmināre | discrīmināvisse | discrīminātūrus esse | discrīminārī | discrīminātus esse | discrīminātum īrī | |
participles | discrīmināns | — | discrīminātūrus | — | discrīminātus | discrīminandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
discrīminandī | discrīminandō | discrīminandum | discrīminandō | discrīminātum | discrīminātū |
Descendants
- French: discriminer
References
- discrimino in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- discrimino in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- discrimino in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Portuguese
Verb
discrimino
- First-person singular (eu) present indicative of discriminar
Spanish
Verb
discrimino
- First-person singular (yo) present indicative form of discriminar.