discredo
Latin
Etymology
dis- + crēdō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈkreː.doː/, [d̪ɪsˈkreː.d̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /disˈkre.do/, [d̪isˈkrɛː.d̪ɔ]
- (Vulgar) IPA(key): /disˈkreː.doː/, [desˈkre.ðo]
Verb
discrēdō (present infinitive discrēdere, perfect active discrēdidī, supine discrēditum); third conjugation
- (transitive, Late Latin) I am incredulous towards, I don't believe (in)
Conjugation
Conjugation of discrēdō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discrēdō | discrēdis | discrēdit | discrēdimus | discrēditis | discrēdunt |
imperfect | discrēdēbam | discrēdēbās | discrēdēbat | discrēdēbāmus | discrēdēbātis | discrēdēbant | |
future | discrēdam | discrēdēs | discrēdet | discrēdēmus | discrēdētis | discrēdent | |
perfect | discrēdidī | discrēdidistī | discrēdidit | discrēdidimus | discrēdidistis | discrēdidērunt, discrēdidēre | |
pluperfect | discrēdideram | discrēdiderās | discrēdiderat | discrēdiderāmus | discrēdiderātis | discrēdiderant | |
future perfect | discrēdiderō | discrēdideris | discrēdiderit | discrēdiderimus | discrēdideritis | discrēdiderint | |
passive | present | discrēdor | discrēderis, discrēdere | discrēditur | discrēdimur | discrēdiminī | discrēduntur |
imperfect | discrēdēbar | discrēdēbāris, discrēdēbāre | discrēdēbātur | discrēdēbāmur | discrēdēbāminī | discrēdēbantur | |
future | discrēdar | discrēdēris, discrēdēre | discrēdētur | discrēdēmur | discrēdēminī | discrēdentur | |
perfect | discrēditus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | discrēditus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | discrēditus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discrēdam | discrēdās | discrēdat | discrēdāmus | discrēdātis | discrēdant |
imperfect | discrēderem | discrēderēs | discrēderet | discrēderēmus | discrēderētis | discrēderent | |
perfect | discrēdiderim | discrēdiderīs | discrēdiderit | discrēdiderīmus | discrēdiderītis | discrēdiderint | |
pluperfect | discrēdidissem | discrēdidissēs | discrēdidisset | discrēdidissēmus | discrēdidissētis | discrēdidissent | |
passive | present | discrēdar | discrēdāris, discrēdāre | discrēdātur | discrēdāmur | discrēdāminī | discrēdantur |
imperfect | discrēderer | discrēderēris, discrēderēre | discrēderētur | discrēderēmur | discrēderēminī | discrēderentur | |
perfect | discrēditus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | discrēditus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | discrēde | — | — | discrēdite | — |
future | — | discrēditō | discrēditō | — | discrēditōte | discrēduntō | |
passive | present | — | discrēdere | — | — | discrēdiminī | — |
future | — | discrēditor | discrēditor | — | — | discrēduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | discrēdere | discrēdidisse | discrēditūrum esse | discrēdī | discrēditum esse | discrēditum īrī | |
participles | discrēdēns | — | discrēditūrus | — | discrēditus | discrēdendus, discrēdundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
discrēdendī | discrēdendō | discrēdendum | discrēdendō | discrēditum | discrēditū |
Descendants
- Italian: discredere
References
- discredo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- discredo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette