discordatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of discordō.
Participle
discordātus m (feminine discordāta, neuter discordātum); first/second declension
- quarrelled
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | discordātus | discordāta | discordātum | discordātī | discordātae | discordāta | |
Genitive | discordātī | discordātae | discordātī | discordātōrum | discordātārum | discordātōrum | |
Dative | discordātō | discordātae | discordātō | discordātīs | discordātīs | discordātīs | |
Accusative | discordātum | discordātam | discordātum | discordātōs | discordātās | discordāta | |
Ablative | discordātō | discordātā | discordātō | discordātīs | discordātīs | discordātīs | |
Vocative | discordāte | discordāta | discordātum | discordātī | discordātae | discordāta |