discontinuist
Romanian
Etymology
From discontinuu + -ist.
Adjective
discontinuist m or n (feminine singular discontinuistă, masculine plural discontinuiști, feminine and neuter plural discontinuiste)
- discontinuous
Declension
Declension of discontinuist
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | discontinuist | discontinuistă | discontinuiști | discontinuiste | ||
definite | discontinuistul | discontinuista | discontinuiștii | discontinuistele | |||
genitive/ dative | indefinite | discontinuist | discontinuiste | discontinuiști | discontinuiste | ||
definite | discontinuistului | discontinuistei | discontinuiștilor | discontinuistelor |