discalceo
Latin
Etymology
Found in Late and Vulgar Latin. From dis- + calceō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /disˈkal.ke.oː/, [dɪsˈkaɫ.ke.oː]
Verb
discalceō (present infinitive discalceāre, perfect active discalceāvī, supine discalceātum); first conjugation
- (Late Latin) I pull off or remove my shoes, make unshod.
Inflection
Conjugation of discalceo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discalceō | discalceās | discalceat | discalceāmus | discalceātis | discalceant |
imperfect | discalceābam | discalceābās | discalceābat | discalceābāmus | discalceābātis | discalceābant | |
future | discalceābō | discalceābis | discalceābit | discalceābimus | discalceābitis | discalceābunt | |
perfect | discalceāvī | discalceāvistī | discalceāvit | discalceāvimus | discalceāvistis | discalceāvērunt, discalceāvēre | |
pluperfect | discalceāveram | discalceāverās | discalceāverat | discalceāverāmus | discalceāverātis | discalceāverant | |
future perfect | discalceāverō | discalceāveris | discalceāverit | discalceāverimus | discalceāveritis | discalceāverint | |
passive | present | discalceor | discalceāris, discalceāre | discalceātur | discalceāmur | discalceāminī | discalceantur |
imperfect | discalceābar | discalceābāris, discalceābāre | discalceābātur | discalceābāmur | discalceābāminī | discalceābantur | |
future | discalceābor | discalceāberis, discalceābere | discalceābitur | discalceābimur | discalceābiminī | discalceābuntur | |
perfect | discalceātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | discalceātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | discalceātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | discalceem | discalceēs | discalceet | discalceēmus | discalceētis | discalceent |
imperfect | discalceārem | discalceārēs | discalceāret | discalceārēmus | discalceārētis | discalceārent | |
perfect | discalceāverim | discalceāverīs | discalceāverit | discalceāverimus | discalceāveritis | discalceāverint | |
pluperfect | discalceāvissem | discalceāvissēs | discalceāvisset | discalceāvissēmus | discalceāvissētis | discalceāvissent | |
passive | present | discalceer | discalceēris, discalceēre | discalceētur | discalceēmur | discalceēminī | discalceentur |
imperfect | discalceārer | discalceārēris, discalceārēre | discalceārētur | discalceārēmur | discalceārēminī | discalceārentur | |
perfect | discalceātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | discalceātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | discalceā | — | — | discalceāte | — |
future | — | discalceātō | discalceātō | — | discalceātōte | discalceantō | |
passive | present | — | discalceāre | — | — | discalceāminī | — |
future | — | discalceātor | discalceātor | — | — | discalceantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | discalceāre | discalceāvisse | discalceātūrus esse | discalceārī | discalceātus esse | discalceātum īrī | |
participles | discalceāns | — | discalceātūrus | — | discalceātus | discalceandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
discalceāre | discalceandī | discalceandō | discalceandum | discalceātum | discalceātū |
Related terms
- excalceō
Descendants
- Aromanian: discaltsu, discãltsari
- Catalan: descalçar
- French: déchausser
- Friulian: discolçâ, discolčâ
- Galician: descalzar
- Italian: discalzare
- Occitan: descauçar
- Portuguese: descalçar
- Romanian: descălța, descălțare
- Sicilian: discausari
- Spanish: descalzar
- Venetian: descalçar
See also
- disculciō