diribeo
Latin
Etymology
From dis- + habeō (“have”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diˈri.be.oː/, [dɪˈrɪ.be.oː]
Verb
diribeō (present infinitive diribēre, perfect active diribuī, supine diribitum); second conjugation
- I lay apart, separate, divide.
- (by extension) I sort; distribute.
Inflection
Conjugation of diribeo (second conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | diribeō | diribēs | diribet | diribēmus | diribētis | diribent |
imperfect | diribēbam | diribēbās | diribēbat | diribēbāmus | diribēbātis | diribēbant | |
future | diribēbō | diribēbis | diribēbit | diribēbimus | diribēbitis | diribēbunt | |
perfect | diribuī | diribuistī | diribuit | diribuimus | diribuistis | diribuērunt, diribuēre | |
pluperfect | diribueram | diribuerās | diribuerat | diribuerāmus | diribuerātis | diribuerant | |
future perfect | diribuerō | diribueris | diribuerit | diribuerimus | diribueritis | diribuerint | |
passive | present | diribeor | diribēris, diribēre | diribētur | diribēmur | diribēminī | diribentur |
imperfect | diribēbar | diribēbāris, diribēbāre | diribēbātur | diribēbāmur | diribēbāminī | diribēbantur | |
future | diribēbor | diribēberis, diribēbere | diribēbitur | diribēbimur | diribēbiminī | diribēbuntur | |
perfect | diribitus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | diribitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | diribitus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | diribeam | diribeās | diribeat | diribeāmus | diribeātis | diribeant |
imperfect | diribērem | diribērēs | diribēret | diribērēmus | diribērētis | diribērent | |
perfect | diribuerim | diribuerīs | diribuerit | diribuerimus | diribueritis | diribuerint | |
pluperfect | diribuissem | diribuissēs | diribuisset | diribuissēmus | diribuissētis | diribuissent | |
passive | present | diribear | diribeāris, diribeāre | diribeātur | diribeāmur | diribeāminī | diribeantur |
imperfect | diribērer | diribērēris, diribērēre | diribērētur | diribērēmur | diribērēminī | diribērentur | |
perfect | diribitus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | diribitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | diribē | — | — | diribēte | — |
future | — | diribētō | diribētō | — | diribētōte | diribentō | |
passive | present | — | diribēre | — | — | diribēminī | — |
future | — | diribētor | diribētor | — | — | diribentor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | diribēre | diribuisse | diribitūrus esse | diribērī | diribitus esse | diribitum īrī | |
participles | diribēns | — | diribitūrus | — | diribitus | diribendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
diribēre | diribendī | diribendō | diribendum | diribitum | diribitū |
Derived terms
- diribitiō
- diribitor
- diribitōrium
Related terms
Related terms
- abhibeō
- adhibeō
- antehabeō
- cohibeō
- exhibeō
- habeō
- inhibeō
- perhibeō
- posthabeō
- praehibeō
- prohibeō
- ratihabeō
- redhibeō
References
- diribeo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- diribeo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- diribeo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette