diplomatarius
Latin
Etymology
dīplōma + -ārius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diː.ploː.maˈtaː.ri.us/, [diː.pɫoː.maˈtaː.ri.ʊs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /di.plo.maˈta.ri.us/, [di.plo.maˈtaː.ri.us]
Noun
dīplōmatārius m (genitive dīplōmatāriī); second declension (Medieval Latin)
- who has the job of drafting dīplōmata
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīplōmatārius | dīplōmatāriī |
Genitive | dīplōmatāriī | dīplōmatāriōrum |
Dative | dīplōmatāriō | dīplōmatāriīs |
Accusative | dīplōmatārium | dīplōmatāriōs |
Ablative | dīplōmatāriō | dīplōmatāriīs |
Vocative | dīplōmatārie | dīplōmatāriī |
Adjective
dīplōmatārius (feminine dīplōmatāria, neuter dīplōmatārium); first/second declension (Medieval Latin)
- (relational) dīplōma
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dīplōmatārius | dīplōmatāria | dīplōmatārium | dīplōmatāriī | dīplōmatāriae | dīplōmatāria | |
Genitive | dīplōmatāriī | dīplōmatāriae | dīplōmatāriī | dīplōmatāriōrum | dīplōmatāriārum | dīplōmatāriōrum | |
Dative | dīplōmatāriō | dīplōmatāriō | dīplōmatāriīs | ||||
Accusative | dīplōmatārium | dīplōmatāriam | dīplōmatārium | dīplōmatāriōs | dīplōmatāriās | dīplōmatāria | |
Ablative | dīplōmatāriō | dīplōmatāriā | dīplōmatāriō | dīplōmatāriīs | |||
Vocative | dīplōmatārie | dīplōmatāria | dīplōmatārium | dīplōmatāriī | dīplōmatāriae | dīplōmatāria |