dinumeratio
Latin
Noun
dīnumerātiō f (genitive dīnumerātiōnis); third declension
- counting, reckoning, enumeration
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dīnumerātiō | dīnumerātiōnēs |
Genitive | dīnumerātiōnis | dīnumerātiōnum |
Dative | dīnumerātiōnī | dīnumerātiōnibus |
Accusative | dīnumerātiōnem | dīnumerātiōnēs |
Ablative | dīnumerātiōne | dīnumerātiōnibus |
Vocative | dīnumerātiō | dīnumerātiōnēs |
References
- dinumeratio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dinumeratio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dinumeratio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette