dinmek

dinmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دیكمك‎ (diñmek),[1] from Proto-Turkic *tï̄n (“breath”).[2]

Verb

dinmek (third-person singular simple present diner)

1. (intransitive) to stop, cease, end, calm.

   Yağmur dindi. ― The rain has stopped.

Conjugation

Conjugation of dinmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			dinmek
impersonal participle	imperfective		dinen
	perfective		dinmiş
	prospective		dinecek
personal participle	non-prospective		dindiğim	dindiğin	dindiği	dindiğimiz	dindiğiniz	dindikleri
	prospective		dineceğim	dineceğin	dineceği	dineceğimiz	dineceğiniz	dinecekleri
verbal noun			dinme
way of doing			diniş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinerim	dinersin	diner	dineriz	dinersiniz	dinerler
		imperfective	diniyorum	diniyorsun	diniyor	diniyoruz	diniyorsunuz	diniyorlar
	past	perfective	dindim	dindin	dindi	dindik	dindiniz	dindiler
		imperfective	diniyordum	diniyordun	diniyordu	diniyorduk	diniyordunuz	diniyorlardı (or diniyordular)
	future		dineceğim	dineceksin	dinecek	dineceğiz	dineceksiniz	dinecekler
inferential	perfective		dinmişim	dinmişsin	dinmiş	dinmişiz	dinmişsiniz	dinmişler
	aorist		dinermişim	dinermişsin	dinermiş	dinermişiz	dinermişsiniz	dinerlermiş (or dinermişlar)
	imperfective		diniyormuşum	diniyormuşsun	diniyormuş	diniyormuşuz	diniyormuşsunuz	diniyorlarmış
conditional	simple		dinsem	dinsen	dinse	dinsek	dinseniz	dinseler
	perfective		dinseydim	dinseydin	dinseydi	dinseydik	dinseydiniz	dinseydiler
optative			dineyim	dinesin	dine	dinelim	dinesiniz	dineler
progressive			dinmekteyim	dinmektesin	dinmekte	dinmekteyiz	dinmektesiniz	dinmekteler
necessitative			dinmeliyim	dinmelisin	dinmeli	dinmeliyiz	dinmelisiniz	dinmeliler
imperative				din	dinsin		dinin	dinsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	diner miyim?	diner misin?	diner mi?	diner miyiz?	diner misiniz?	dinerler mi?
		imperfective	diniyor muyum?	diniyor musun?	diniyor mu?	diniyor muyuz?	diniyor musunuz?	diniyorlar mı?
	past	perfective	dindim mi?	dindin mi?	dindi mi?	dindik mi?	dindiniz mi?	dindiler mi?
		imperfective	diniyor muydum?	diniyor muydun?	diniyor muydu?	diniyor muyduk?	diniyor muydunuz?	diniyorlar mıydı?
	future		dinecek miyim?	dinecek misin?	dinecek mi?	dinecek miyiz?	dinecek misiniz?	dinecekler mi?
inferential	perfective		dinmiş miyim?	dinmiş misin?	dinmiş mi?	dinmiş miyiz?	dinmiş misiniz?	dinmişler mi?
	aorist		diner miymişim?	diner miymişsin?	diner miymiş?	diner miymişiz?	diner miymişsiniz?	dinerler miymiş?
	imperfective		diniyor muymuşum?	diniyor muymuşsun?	diniyor muymuş?	diniyor muymuşuz?	diniyor muymuşsunuz?	diniyorlar mıymış?
conditional	simple		dinsem mi?	dinsen mi?	dinse mi?	dinsek mi?	dinseniz mi?	dinseler mi?
	perfective		dinse miydim?	dinse miydin?	dinse miydi?	dinse miydik?	dinse miydiniz?	dinseler miydi?
progressive			dinmekte miyim?	dinmekte misin?	dinmekte mi?	dinmekte miyiz?	dinmekte misiniz?	dinmekteler mi?
necessitative			dinmeli miyim?	dinmeli misin?	dinmeli mi?	dinmeli miyiz?	dinmeli misiniz?	dinmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			dinmemek
impersonal participle	imperfective		dinmeyen
	perfective		dinmemiş
	prospective		dinmeyecek
personal participle	non-prospective		dinmediğim	dinmediğin	dinmediği	dinmediğimiz	dinmediğiniz	dinmedikleri
	prospective		dinmeyeceğim	dinmeyeceğin	dinmeyeceği	dinmeyeceğimiz	dinmeyeceğiniz	dinmeyecekleri
verbal noun			dinmeme
way of doing			dinmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinmem	dinmezsin	dinmez	dinmeyiz	dinmezsiniz	dinmezler
		imperfective	dinmiyorum	dinmiyorsun	dinmiyor	dinmiyoruz	dinmiyorsunuz	dinmiyorlar
	past	perfective	dinmedim	dinmedin	dinmedi	dinmedik	dinmediniz	dinmediler
		imperfective	dinmiyordum	dinmiyordun	dinmiyordu	dinmiyorduk	dinmiyordunuz	dinmiyorlardı
	future		dinmeyeceğim	dinmeyeceksin	dinmeyecek	dinmeyeceğiz	dinmeyeceksiniz	dinmeyecekler
inferential	perfective		dinmemişim	dinmemişsin	dinmemiş	dinmemişiz	dinmemişsiniz	dinmemişler
	aorist		dinmezmişim	dinmezmişsin	dinmezmiş	dinmezmişiz	dinmezmişsiniz	dinmezlermiş
	imperfective		dinmiyormuşum	dinmiyormuşsun	dinmiyormuş	dinmiyormuşuz	dinmiyormuşsunuz	dinmiyorlarmış
conditional	simple		dinmesem	dinmesen	dinmese	dinmesek	dinmeseniz	dinmeseler
	perfective		dinmeseydim	dinmeseydin	dinmeseydi	dinmeseydik	dinmeseydiniz	dinmeseydiler
optative			dinmeyeyim	dinmeyesin	dinmeye	dinmeyelim	dinmeyesiniz	dinmeyeler
progressive			dinmemekteyim	dinmemektesin	dinmemekte	dinmemekteyiz	dinmemektesiniz	dinmemekteler
necessitative			dinmemeliyim	dinmemelisin	dinmemeli	dinmemeliyiz	dinmemelisiniz	dinmemeliler
imperative				dinme	dinmesin		dinmeyin	dinmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	dinmez miyim?	dinmez misin?	dinmez mi?	dinmez miyiz?	dinmez misiniz?	dinmezler mi?
		imperfective	dinmiyor muyum?	dinmiyor musun?	dinmiyor mu?	dinmiyor muyuz?	dinmiyor musunuz?	dinmiyorlar mı?
	past	perfective	dinmedim mi?	dinmedin mi?	dinmedi mi?	dinmedik mi?	dinmediniz mi?	dinmediler mi?
		imperfective	dinmiyor muydum?	dinmiyor muydun?	dinmiyor muydu?	dinmiyor muyduk?	dinmiyor muydunuz?	dinmiyorlar mıydı?
	future		dinmeyecek miyim?	dinmeyecek misin?	dinmeyecek mi?	dinmeyecek miyiz?	dinmeyecek misiniz?	dinmeyecekler mi?
inferential	perfective		dinmemiş miyim?	dinmemiş misin?	dinmemiş mi?	dinmemiş miyiz?	dinmemiş misiniz?	dinmemişler mi?
	aorist		dinmez miymişim?	dinmez miymişsin?	dinmez miymiş?	dinmez miymişiz?	dinmez miymişsiniz?	dinmezler miymiş?
	imperfective		dinmiyor muymuşum?	dinmiyor muymuşsun?	dinmiyor muymuş?	dinmiyor muymuşuz?	dinmiyor muymuşsunuz?	dinmiyorlar mıymış?
conditional	simple		dinmesem mi?	dinmesen mi?	dinmese mi?	dinmesek mi?	dinmeseniz mi?	dinmeseler mi?
	perfective		dinmese miydim?	dinmese miydin?	dinmese miydi?	dinmese miydik?	dinmese miydiniz?	dinmeseler miydi?
progressive			dinmemekte miyim?	dinmemekte misin?	dinmemekte mi?	dinmemekte miyiz?	dinmemekte misiniz?	dinmemekteler mi?
necessitative			dinmemeli miyim?	dinmemeli misin?	dinmemeli mi?	dinmemeli miyiz?	dinmemeli misiniz?	dinmemeliler mi?

Synonyms

• durmak
• bitmek
• yatışmak

Related terms

• dinç
• tin
• dinlemek
• dinlenmek

References

1. Kélékian, Diran (1911), “دیكنك”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 599b
2. Nişanyan, Sevan (2002–), “din-”, in Nişanyan Sözlük