dilsizlik

dilsizlik

Turkish

Etymology

From dilsiz +‎ -lik

Pronunciation

• IPA^(key): /dilsizˈlic/
• Hyphenation: dil‧siz‧lik

Noun

dilsizlik (definite accusative dilsizliği, plural dilsizlikler)

1. dumbness

Declension

Inflection
Nominative	dilsizlik
Definite accusative	dilsizliği
	Singular	Plural
Nominative	dilsizlik	dilsizlikler
Definite accusative	dilsizliği	dilsizlikleri
Dative	dilsizliğe	dilsizliklere
Locative	dilsizlikte	dilsizliklerde
Ablative	dilsizlikten	dilsizliklerden
Genitive	dilsizliğin	dilsizliklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular dilsizliğim dilsizliklerim 2nd singular dilsizliğin dilsizliklerin 3rd singular dilsizliği dilsizlikleri 1st plural dilsizliğimiz dilsizliklerimiz 2nd plural dilsizliğiniz dilsizlikleriniz 3rd plural dilsizlikleri dilsizlikleri

Derived terms

• dilsizlikle
• dilsizliksiz