diliu
Romanian
Etymology
Borrowed from Romani dilo
Noun
diliu m (plural dilii)
- (colloquial) insane person
Declension
Declension of diliu
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) diliu | diliul | (niște) dilii | diliii |
genitive/dative | (unui) diliu | diliului | (unor) dilii | diliilor |
vocative | diliule | diliilor |