dilibuendus
Latin
Etymology
Future passive participle of dilibuō.
Participle
dilibuendus m (feminine dilibuenda, neuter dilibuendum); first/second declension
- which is to be besmeared
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dilibuendus | dilibuenda | dilibuendum | dilibuendī | dilibuendae | dilibuenda | |
Genitive | dilibuendī | dilibuendae | dilibuendī | dilibuendōrum | dilibuendārum | dilibuendōrum | |
Dative | dilibuendō | dilibuendae | dilibuendō | dilibuendīs | dilibuendīs | dilibuendīs | |
Accusative | dilibuendum | dilibuendam | dilibuendum | dilibuendōs | dilibuendās | dilibuenda | |
Ablative | dilibuendō | dilibuendā | dilibuendō | dilibuendīs | dilibuendīs | dilibuendīs | |
Vocative | dilibuende | dilibuenda | dilibuendum | dilibuendī | dilibuendae | dilibuenda |