dil bilimi
Turkish
Etymology
dil (“language”) + bilimi (“science of”)
Pronunciation
- IPA(key): [dil bilimi]
- Hyphenation: dil bi‧li‧mi
Noun
dil bilimi (definite accusative dil bilimini, plural dil bilimleri)
- (linguistics) linguistics
Declension
declension of dil bilimi
| singular (tekil) | plural (çoğul) | |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | dil bilimi | dil bilimleri |
| definite accusative (belirtme) | dil bilimini | dil bilimlerini |
| dative (yönelme) | dil bilimine | dil bilimlerine |
| locative (bulunma) | dil biliminde | dil bilimlerinde |
| ablative (ayrılma) | dil biliminden | dil bilimlerinden |
| genitive (tamlayan) | dil biliminin | dil bilimlerinin |
References
- Güncel Sözlük