dilbilim
Turkish
Etymology
dil (“language”) + bilim (“science”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdilˌbilim]
Noun
dilbilim (definite accusative dilbilimi, plural dilbilimler)
- linguistics
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | dilbilim | |
| Definite accusative | dilbilimi | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | dilbilim | dilbilimler |
| Definite accusative | dilbilimi | dilbilimleri |
| Dative | dilbilime | dilbilimlere |
| Locative | dilbilimde | dilbilimlerde |
| Ablative | dilbilimden | dilbilimlerden |
| Genitive | dilbilimin | dilbilimlerin |
Synonyms
- dil bilimi