diiudico
Latin
Alternative forms
- dījūdicō
Etymology
From dis- + iūdicō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /diːˈi̯uː.di.koː/, [d̪iːˈi̯uːd̪ɪkoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /diˈju.di.ko/, [d̪iˈjuːd̪iko]
Verb
dīiūdicō (present infinitive dīiūdicāre, perfect active dīiūdicāvī, supine dīiūdicātum); first conjugation
- I decide or settle (a conflict)
- I adjudicate or judge
- I distinguish (between) or discern
Conjugation
Conjugation of dīiūdicō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dīiūdicō | dīiūdicās | dīiūdicat | dīiūdicāmus | dīiūdicātis | dīiūdicant |
imperfect | dīiūdicābam | dīiūdicābās | dīiūdicābat | dīiūdicābāmus | dīiūdicābātis | dīiūdicābant | |
future | dīiūdicābō | dīiūdicābis | dīiūdicābit | dīiūdicābimus | dīiūdicābitis | dīiūdicābunt | |
perfect | dīiūdicāvī | dīiūdicāvistī | dīiūdicāvit | dīiūdicāvimus | dīiūdicāvistis | dīiūdicāvērunt, dīiūdicāvēre | |
pluperfect | dīiūdicāveram | dīiūdicāverās | dīiūdicāverat | dīiūdicāverāmus | dīiūdicāverātis | dīiūdicāverant | |
future perfect | dīiūdicāverō | dīiūdicāveris | dīiūdicāverit | dīiūdicāverimus | dīiūdicāveritis | dīiūdicāverint | |
passive | present | dīiūdicor | dīiūdicāris, dīiūdicāre | dīiūdicātur | dīiūdicāmur | dīiūdicāminī | dīiūdicantur |
imperfect | dīiūdicābar | dīiūdicābāris, dīiūdicābāre | dīiūdicābātur | dīiūdicābāmur | dīiūdicābāminī | dīiūdicābantur | |
future | dīiūdicābor | dīiūdicāberis, dīiūdicābere | dīiūdicābitur | dīiūdicābimur | dīiūdicābiminī | dīiūdicābuntur | |
perfect | dīiūdicātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dīiūdicātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dīiūdicātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dīiūdicem | dīiūdicēs | dīiūdicet | dīiūdicēmus | dīiūdicētis | dīiūdicent |
imperfect | dīiūdicārem | dīiūdicārēs | dīiūdicāret | dīiūdicārēmus | dīiūdicārētis | dīiūdicārent | |
perfect | dīiūdicāverim | dīiūdicāverīs | dīiūdicāverit | dīiūdicāverīmus | dīiūdicāverītis | dīiūdicāverint | |
pluperfect | dīiūdicāvissem | dīiūdicāvissēs | dīiūdicāvisset | dīiūdicāvissēmus | dīiūdicāvissētis | dīiūdicāvissent | |
passive | present | dīiūdicer | dīiūdicēris, dīiūdicēre | dīiūdicētur | dīiūdicēmur | dīiūdicēminī | dīiūdicentur |
imperfect | dīiūdicārer | dīiūdicārēris, dīiūdicārēre | dīiūdicārētur | dīiūdicārēmur | dīiūdicārēminī | dīiūdicārentur | |
perfect | dīiūdicātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dīiūdicātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dīiūdicā | — | — | dīiūdicāte | — |
future | — | dīiūdicātō | dīiūdicātō | — | dīiūdicātōte | dīiūdicantō | |
passive | present | — | dīiūdicāre | — | — | dīiūdicāminī | — |
future | — | dīiūdicātor | dīiūdicātor | — | — | dīiūdicantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dīiūdicāre | dīiūdicāvisse | dīiūdicātūrum esse | dīiūdicārī | dīiūdicātum esse | dīiūdicātum īrī | |
participles | dīiūdicāns | — | dīiūdicātūrus | — | dīiūdicātus | dīiūdicandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
dīiūdicandī | dīiūdicandō | dīiūdicandum | dīiūdicandō | dīiūdicātum | dīiūdicātū |
References
- “diiudico”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- diiudico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to distinguish true and false: vera et falsa (a falsis) diiudicare
- to decide a debated question: controversiam diiudicare
- to distinguish true and false: vera et falsa (a falsis) diiudicare