dificultar
Catalan
Etymology
From Latin difficulto.
Pronunciation
- (Balearic, Central) IPA(key): /di.fi.kulˈta/
- (Valencian) IPA(key): /di.fi.kulˈtaɾ/
Verb
dificultar (first-person singular present dificulto, past participle dificultat)
- to hinder, to make difficult
- to interfere
Conjugation
Conjugation of dificultar (first conjugation)
infinitive | dificultar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | dificultant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | dificultat | dificultada | |||||
plural | dificultats | dificultades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | dificulto | dificultes | dificulta | dificultem | dificulteu | dificulten | |
imperfect | dificultava | dificultaves | dificultava | dificultàvem | dificultàveu | dificultaven | |
future | dificultaré | dificultaràs | dificultarà | dificultarem | dificultareu | dificultaran | |
preterite | dificultí | dificultares | dificultà | dificultàrem | dificultàreu | dificultaren | |
conditional | dificultaria | dificultaries | dificultaria | dificultaríem | dificultaríeu | dificultarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | dificulti | dificultis | dificulti | dificultem | dificulteu | dificultin | |
imperfect | dificultés | dificultessis | dificultés | dificultéssim | dificultéssiu | dificultessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | dificulta | dificulti | dificultem | dificulteu | dificultin |
Related terms
- difícil
- dificultat
Further reading
- “dificultar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “dificultar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “dificultar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “dificultar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin difficultāre.
Verb
dificultar (first-person singular present dificulto, first-person singular preterite dificultei, past participle dificultado)
- (transitive) to hinder (to make a task difficult)
- Synonym: frustrar
Conjugation
Conjugation of dificultar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | dificultar | |||||
Personal | dificultar | dificultares | dificultar | dificultarmos | dificultardes | dificultarem |
Gerund | ||||||
dificultando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | dificultado | dificultados | ||||
Feminine | dificultada | dificultadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | dificulto | dificultas | dificulta | dificultamos | dificultais | dificultam |
Imperfect | dificultava | dificultavas | dificultava | dificultávamos | dificultáveis | dificultavam |
Preterite | dificultei | dificultaste | dificultou | dificultamos1, dificultámos2 | dificultastes | dificultaram |
Pluperfect | dificultara | dificultaras | dificultara | dificultáramos | dificultáreis | dificultaram |
Future | dificultarei | dificultarás | dificultará | dificultaremos | dificultareis | dificultarão |
Conditional | ||||||
dificultaria | dificultarias | dificultaria | dificultaríamos | dificultaríeis | dificultariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | dificulte | dificultes | dificulte | dificultemos | dificulteis | dificultem |
Imperfect | dificultasse | dificultasses | dificultasse | dificultássemos | dificultásseis | dificultassem |
Future | dificultar | dificultares | dificultar | dificultarmos | dificultardes | dificultarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | dificulta | dificulte | dificultemos | dificultai | dificultem | |
Negative (não) | não dificultes | não dificulte | não dificultemos | não dificulteis | não dificultem |
1Brazil.
2Portugal.
Related terms
- dificuldade
Further reading
- “dificultar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From Latin difficulto.
Pronunciation
- IPA(key): /difikulˈtaɾ/ [d̪i.fi.kul̪ˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: di‧fi‧cul‧tar
Verb
dificultar (first-person singular present dificulto, first-person singular preterite dificulté, past participle dificultado)
- (transitive) to make difficult, to hamper, to hinder, to impede, to complicate
Conjugation
Conjugation of dificultar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | dificultar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | dificultando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | dificultado | dificultada | |||||
plural | dificultados | dificultadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | dificulto | dificultastú dificultásvos | dificulta | dificultamos | dificultáis | dificultan | |
imperfect | dificultaba | dificultabas | dificultaba | dificultábamos | dificultabais | dificultaban | |
preterite | dificulté | dificultaste | dificultó | dificultamos | dificultasteis | dificultaron | |
future | dificultaré | dificultarás | dificultará | dificultaremos | dificultaréis | dificultarán | |
conditional | dificultaría | dificultarías | dificultaría | dificultaríamos | dificultaríais | dificultarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | dificulte | dificultestú dificultésvos2 | dificulte | dificultemos | dificultéis | dificulten | |
imperfect (ra) | dificultara | dificultaras | dificultara | dificultáramos | dificultarais | dificultaran | |
imperfect (se) | dificultase | dificultases | dificultase | dificultásemos | dificultaseis | dificultasen | |
future1 | dificultare | dificultares | dificultare | dificultáremos | dificultareis | dificultaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | dificultatú dificultávos | dificulte | dificultemos | dificultad | dificulten | ||
negative | no dificultes | no dificulte | no dificultemos | no dificultéis | no dificulten |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of dificultar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive dificultar | |||||||
dative | dificultarme | dificultarte | dificultarle, dificultarse | dificultarnos | dificultaros | dificultarles, dificultarse | |
accusative | dificultarme | dificultarte | dificultarlo, dificultarla, dificultarse | dificultarnos | dificultaros | dificultarlos, dificultarlas, dificultarse | |
with gerund dificultando | |||||||
dative | dificultándome | dificultándote | dificultándole, dificultándose | dificultándonos | dificultándoos | dificultándoles, dificultándose | |
accusative | dificultándome | dificultándote | dificultándolo, dificultándola, dificultándose | dificultándonos | dificultándoos | dificultándolos, dificultándolas, dificultándose | |
with informal second-person singular tú imperative dificulta | |||||||
dative | dificúltame | dificúltate | dificúltale | dificúltanos | not used | dificúltales | |
accusative | dificúltame | dificúltate | dificúltalo, dificúltala | dificúltanos | not used | dificúltalos, dificúltalas | |
with informal second-person singular vos imperative dificultá | |||||||
dative | dificultame | dificultate | dificultale | dificultanos | not used | dificultales | |
accusative | dificultame | dificultate | dificultalo, dificultala | dificultanos | not used | dificultalos, dificultalas | |
with formal second-person singular imperative dificulte | |||||||
dative | dificúlteme | not used | dificúltele, dificúltese | dificúltenos | not used | dificúlteles | |
accusative | dificúlteme | not used | dificúltelo, dificúltela, dificúltese | dificúltenos | not used | dificúltelos, dificúltelas | |
with first-person plural imperative dificultemos | |||||||
dative | not used | dificultémoste | dificultémosle | dificultémonos | dificultémoos | dificultémosles | |
accusative | not used | dificultémoste | dificultémoslo, dificultémosla | dificultémonos | dificultémoos | dificultémoslos, dificultémoslas | |
with informal second-person plural imperative dificultad | |||||||
dative | dificultadme | not used | dificultadle | dificultadnos | dificultaos | dificultadles | |
accusative | dificultadme | not used | dificultadlo, dificultadla | dificultadnos | dificultaos | dificultadlos, dificultadlas | |
with formal second-person plural imperative dificulten | |||||||
dative | dificúltenme | not used | dificúltenle | dificúltennos | not used | dificúltenles, dificúltense | |
accusative | dificúltenme | not used | dificúltenlo, dificúltenla | dificúltennos | not used | dificúltenlos, dificúltenlas, dificúltense |
Related terms
- dificultad
- difícil
Further reading
- “dificultar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014