diecezjalny
Polish
Etymology
From diecezja + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /djɛ.t͡sɛzˈjal.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: die‧cez‧jal‧ny
Adjective
diecezjalny (not comparable)
- (Protestantism, Roman Catholicism, relational) diocesan (pertaining to a region administered by a bishop)
- Synonym: biskupi
- (historical, relational) diocesan (pertaining to an administrative division of the Roman Empire)
Declension
Declension of diecezjalny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | diecezjalny | diecezjalne | diecezjalna | diecezjalni | diecezjalne | ||
genitive | diecezjalnego | diecezjalnej | diecezjalnych | ||||
dative | diecezjalnemu | diecezjalnym | |||||
accusative | diecezjalnego | diecezjalny | diecezjalne | diecezjalną | diecezjalnych | diecezjalne | |
instrumental | diecezjalnym | diecezjalnymi | |||||
locative | diecezjalnej | diecezjalnych |
Related terms
adjective
- archidiecezjalny
nouns
- archidiecezja
- diecezja
- diecezjanin
Further reading
- diecezjalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- diecezjalny in Polish dictionaries at PWN