dictabolarium
Latin
Etymology
Apparently a nonce word coined by Decimus Laberius.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dik.taː.boˈlaː.ri.um/, [d̪ɪkt̪äːbɔˈɫ̪äːriʊ̃ˑ]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /dik.ta.boˈla.ri.um/, [d̪ikt̪äboˈläːrium]
Noun
dictābolārium n (genitive dictābolāriī or dictābolārī); second declension
- a satirical saying
Declension
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dictābolārium | dictābolāria |
Genitive | dictābolāriī dictābolārī1 | dictābolāriōrum |
Dative | dictābolāriō | dictābolāriīs |
Accusative | dictābolārium | dictābolāria |
Ablative | dictābolāriō | dictābolāriīs |
Vocative | dictābolārium | dictābolāria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
- dictō
Further reading
- “dictabolarium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dictabolarium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette